به گفته کریستوفر لوفیس سرپرست این تیم تحقیقاتی " ما خانواده ی را کشف نمودیم که به منظومه خود ما بسیار شباهت دارد. واقعیت مهم دیگر با توجه به این کشف این است که به عصر جدیدی در کشف و جستجوی سیارات بیرونی وارد می شویم؛ یعنی مطالعه منظومه های سیاره ی پیچیده و نه فقط مطالعه یک سیاره. مطالعه حرکت سیارات در یک منظومه جدید تقابل گرانشی پیچیده ی را میان سیارات نشان میدهد و اطلاعات بیشتری در مورد تکامل درازمدت منظومه ها به ما میدهد.
بخاطر جذابیت بیشتر این منظومه، تیمی از اخترشناسان متوجه شدند که سیارات این منظومه از ستاره مادر یک مسیر یا مدار منظمی در حرکت اند که این پدیده در منظومه شمسی ما هم وجود دارد.  
به گفته مایکل مایور یکی از اعضای این تیم: " این پدیده میتواند نشانه ی از پروسه شکل گیری این منظومه باشد. ستاره (HD 10180) با فاصله 127 سال نوری در صورت فلکی مار آبی در نیم کره جنوبی ما قرار دارد و تا حال پنج سیاره کشف شده آن به اندازه نپتون یعنی بین 13 تا 25 برابر جرم زمین اند که در مداری بین 6 تا 600 روز در گردش اند. فاصله این سیارات از ستاره مادر حدود 0.06 تا 1.4 برابر فاصله زمین از خورشید می باشد.
 
 
تصویر نزدیکی از آسمان بدور ستاره (HD 10180). عکس از ایسا.

لوفیس می گوید " دلیل خوبی داریم تا باور کنیم که دو سیاره دیگر هم در این منظومه وجود دارد. یکی آن شبیه زحل ما ( با جرمی حدود 65 برابر زمین) در مداری به طول 2200 روز و سیاره دیگر آن با کمترین جرم که تا حال کشف شده که حدود 1.4 برابر جرم زمین. این سیاره به ستاره مادر خود خیلی نزدیک؛ یعنی حدود 2 درصد فاصله زمین از خورشید قرار دارد. یک سال در این سیاره حدود 1.18 روز در زمین می باشد. 

یکی دیگر از اعضای این تیم میگوید: " اگر تائید شود که این جرم یک سیاره سنگی داغ دیگر باشد در آنصورت این سیاره باعث تکان و یا تلوتلو خوردن ستاره مادر خود به اندازه 3 کیلومتر در ساعت میشود که کمتر از سرعت پیاده روی می باشد و اندازه گیری این حرکت خیلی دشوار است.
این تیم تحقیقاتی در کشف  این منظومه از طیف نگار (HARPS) استفاده نمودند که در تلسکوپ 3.6 متری سازمان فضایی اروپا در چیلی قرار دارد و به مدت 6 سال منظومه (HD 10180) را زیر نظر داشتند.
منظومه تازه کشف شده از چند جهت بسیار خاص و بی نظیر می باشد. اول از همه، این منظومه حد اقل پنج سیاره مانند نپتون دارد که در فاصله به اندازه مریخ قرار دارد و قسمت درونی این منظومه نسبت به منظومه شمسی ما پر جمعیت تر است و سیارات پر جرم در این منطقه بیشتر وجود دارد. در ضمن هیچ سیاره مانند مشتری یا غول گازی ما در این منظومه وجود ندارد. به نظر میرسد که تقریبأ همه سیارات این منظومه مدار های دایروی تری نسبت به سیارات ما دارند.
با اعلام این کشف شمار کلی سیارات کشف شده به 472 سیاره میرسد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: